Een doelstelling kan het verschil betekenen tussen een redelijke en een geweldige scriptie

Zoveel handboeken over onderzoeksmethoden, zoveel verschillende definities van bovenstaande begrippen. In het ene handboek staat de probleemstelling synoniem voor de centrale vraag. Andere handboeken reppen niet over de doelstelling. Mijn ervaring leert dat het onderscheid in een probleemanalysering, die uitmondt in een doelstelling en vraagstelling het meest houvast biedt bij het onderzoeks- en schrijfproces. Hoe dat zit lees je hieronder.

Je hebt kunnen lezen hoe je wetenschappelijke literatuur, kranten, (vak)tijdschriften en andere media kunt gebruiken om een aanleiding voor je onderzoek te vinden. Als er een aanleiding is om onderzoek te doen, is er vaak ook een probleem te signaleren. Bijvoorbeeld dat de implicaties van een wetswijziging nog onbekend zijn. Of dat je signaleert dat jongeren steeds meer gebruik maken van Social media, maar zich niet bewust zijn van de gevaren op deze mediakanalen en dat ze daar ook niet in begeleid worden door ouders of op school. Bezuinigingen kunnen ook voor problemen zorgen. Door trends te signaleren en de keerzijde ervan te benoemen, heb je vaak al een probleem gevonden. Beschrijf dit in de inleiding en gebruik het om een doel te formuleren.

De meeste problemen zijn zo complex of veelomvattend, dat het niet mogelijk is om dit binnen de termijn van een scriptie helemaal uit te pluizen. Je zult dus moeten formuleren wat jij met jouw onderzoek hoopt te bereiken. Door goed af te bakenen wat je wel en niet meeneemt in je onderzoek, kom je tot een doelstelling. Formuleer het doel altijd als een zin, niet als een vraag. Zo maak je voor jezelf en de lezer duidelijk wat ze kunnen verwachten van de scriptie en het onderzoek. Het opstellen van de centrale vraagstelling aan hand van de doelstelling wordt daarmee ook veel gemakkelijker!