Het schrijven van een goede scriptie heeft niet slechts noodzakelijkerwijs als basis je onderzoek doen en op papier krijgen van de resultaten, maar is zeer afhankelijk van de manier waarop je dat doet. Je leert op een bepaalde manier te redeneren, te zoeken, te argumenteren, te analyseren etc. Alles wat er mis gaat in die verschillende delen en fasen van je scriptie is vreselijk balen, maar die dingen doe je in de rest van je leven anders en beter. Niet om nog een keer een scriptie te schrijven, maar om andere problemen die je tegen komt het hoofd te bieden.

Als je later een rapport moet schrijven voor je baas, ben je in staat gerichter gegevens te verzamelen en scherper te analyseren. Als je later iemand een mening hoort verkondigen, kan je daar makkelijker doorheen prikken. Als later iemand jou wil proberen te overtuigen van iets, kun je daar makkelijker tegenwicht aan geven als je het er niet mee eens bent. Als je iets in de krant leest of op het nieuws hoort, weet je dat dit in de meeste gevallen maar één kant van de medaille is.

En je leert dat niet alles in het leven van een leien dakje gaat, je leert incasseren. De belangrijkste dingen in je leven leer je door jouw hoofd te stoten, soms meerdere malen.

Vaak zijn de tijden die je als ‘negatief en moeilijk‘ zou kunnen beschrijven de meest productieve qua groei en het verkrijgen van inzicht. Crisis als kans. Je leert iets dat als negatief ervaren wordt zó aan te wenden dat er iets pósitiefs uit groeit. De kunst van het leven.

Dus zie tegenslagen in je scriptie als een investering in je toekomst. Het is niet leuk, maar de beste leerschool is vallen en opstaan: zie het als uitdaging, als iets dat je moet overwinnen! Je haalt je rijbewijs pas als je tijdens de rijlessen tig keer gecorrigeerd bent. Ik herinner me dat ik tijdens mijn eerste rijlessen nooit op verkeer van rechts lette. Mijn instructeur had dat al meerdere malen tegen me gezegd. Tot hij op een bepaald kruispunt heel hard op de rem ging staan en ik mijn hoofd vreselijk stootte op het stuur. Daar heb ik van geleerd. Buil in gedachten (nee, je had toen nog geen airbags, ik heb het over de middeleeuwen) vergat ik nooit meer een weg van rechts. Je leert weinig tot niets als alles in één keer goed gaat.

Dat zeg ik ook tegen studenten die mijn colleges volgen; maak de opdrachten thuis en maak fouten. Als je door hebt dat je bepaalde fouten hebt gemaakt en waarom, maak je ze de volgende keer niet meer. Het reproduceren van mijn goede antwoorden (het zeggen dat een weg van rechts belangrijk is) zet geen doden aan de zijk (conference van Tineke Schouten😀😀😀), als er geen inzicht achter zit.

Het is alleen jammer dat je deze ervaring niet kunt toepassen op je scriptie. Wél op de rest van je leven. Zie het schrijven van je scriptie maar als de springprocessie van Echternach; drie stappen vooruit, twee stappen terug. Maar uiteindelijk kom je waar je wezen moet, door je hoofd letterlijk en/of figuurlijk te stoten.

Ik eindig met een uitspraak van Aman Narain:

“Keep investing in yourself, you are the finest asset you own”